Poszczególne kręgi kręgosłupa stanowią osłonę odpowiadających im nerwów rdzeniowych. Nerwy te w zależności od odcinka kręgosłupa są odpowiedzialne za prawidłowe funkcjonowanie podległych im organów ciała.

Na rysunku widać, że zarówno dolna, jak i górna powierzchnia kręgu nie jest płaska jak stół, lecz lekko wklęsła, przez co wygląda on “ miseczkowato” Krążek międzykręgowy jest umieszczony między dwoma takimi “ miseczkami”, co sprawia, że nie może się, tak po prostu, wysunąć do przodu, na boki albo do tyłu. Wiązadła podłużne, przednie i tylne, stanowią dodatkową ochronę przed wypadnięciem dysku, zwłaszcza gdy człowiek pochyla się do przodu lub do tyłu. Przy tego typu ruchach powstaje silny jednostronny nacisk na dysk, który bez dodatkowego zabezpieczenia mógłby zostać wypchnięty.

Na elastyczność krążka międzykręgowego – podobnie jak chrząstki stawowej – wpływa duża zawartość wody. Kiedy kręgosłup zostaje ściśnięty, dysk odkształca się w taki sposób, że – mówiąc przesadnie “wychodzi nieco na boki” Galaretowate jądro w środku ulega spłaszczeniu i rozepchnięciu we wszystkie strony, co daje możliwość wychwytywania i amortyzowania uderzeń oraz nacisków. Zdrowy dysk można porównać więc do poduszki wodnej. Zdaniem doktora Biedermanna, krążek międzykręgowy to kluczowy element kręgosłupa, a większość dolegliwości kręgosłupa wiąże się z dyskiem.

Opracowano na podstawie: "Bóle i choroby kręgosłupa", Bernard A. Bäker, Peter Reisky