Tekst - Statystyka

Do połowy XX wieku medycyna nie doceniała roli kręgosłupa jako centralnego komputera organizmu, a wręcz ją ignorowała.

W 1980 r. Doktor Bernard A. Baker napisał: ...” Także i dziś medycyna akademicka często nie zwraca odpowiedniej uwagi na kręgosłup. Na przykładzie własnej praktyki lekarskiej mogą stwierdzić, że niedostrzegane są związki między schorzeniami dysków a innymi określonymi chorobami. Z tego powodu wielu pacjentów, którym można by pomóc, kwalifikuje się jako osoby przewlekle i nieuleczalnie chore”...

Zabiegi manualne przeprowadzane na kręgosłupie to podstawowa metoda chiropraktyki, mająca na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Obecnie jest powszechnie uznawana za właściwą terapię w leczeniu bólu pochodzenia mięśniowo – szkieletowego.

94% wszystkich zabiegów manualnych wykonanych jest przez specjalistów. 40% pacjentów leczy się u chiropraktyków z powodu bólu lędźwiowo – krzyżowego oraz pleców w tym 10% pacjentów to osoby poniżej siedemnastego roku życia. W stanach Zjednoczonych wykonano przynajmniej 36 losowych badań klinicznych porównujących zabiegi manualne z innymi metodami leczenia bólu lęźwiowo – krzyżowego. Na podstawie analizy Meekera z 1998r. - 70% prób wykazało wyższość zabiegów manualnych. W żadnym przypadku leczenie innymi metodami nie było skuteczniejsze niż zabiegi manualne. Badania przeprowadzone przez Williama Collinge'a, w których dokonano porównania chiropraktycznego oraz konwencjonalnego leczenia zapalenia ucha środkowego (powszechnej infekcji występującej u dzieci), sugerują, że zabiegi chiropraktyczne dają bardzo korzystne efekty. Jeszcze dekadę temu przyszłość chiropraktyki wydawała się wątpliwa, obecnie rysuje się obiecująco. Coraz częściej stosuje się ją jako leczenie podstawowe bólu okolic szyi, pleców oraz lędźwiowo – krzyżowych. Inną przyczyną, dla której przyszłość chiropraktyki wydaje się być obiecująca, jest jej umiejętność spełnienia oczekiwań pacjentów.


W jakim wieku mamy najczęściej do czynienia z wypadaniem dysku? 

Wiek chorych w latach. Częstotliwość występowania w %
10 - 19 2,2
20 -29 11,2
30 - 39 39,2
40 - 49 29,0
50 - 59 14,0
60 - 69 3,0

Rozkład schorzeń dysków

Umiejscowienie Częstotliwość w %
Kręgosłup szyjny 24
Kręgosłup piersiowy 14
Kręgosłup lędźwiowy 62

Ile wytrzyma kręgosłup?

Pozycja ciała Obciążenie w kG
Leżenia na plecach 15
Proste siedzenie 140
Swobodne stanie 100
Skłon tułowi ze stania 140
Podniesienie 20 kg w skłonie do przodu 200
Podwyższenie obciążenia przy kaszlu, parciu 50

Obciążenie dysku lędźwiowo – krzyżowego przy ciężarze 50 kg.

Pozycja ciała w stopniach pochylenia tułowia Obciążenie w kG
Przy 180 90
Przy 150 360
Przy 120 630
Przy 90 720

W krajach uprzemysłowionych mniej więcej 30% pracowników jest zatrudnionych w biurach, tzn. większą część dnia spędzają na siedząco.

Badania wykazały że:

  • około 61% skarży się na bóle pleców
  • około 28% skarży się na bóle głowy oraz okolicy barkowo -karkowej
  • około 15% cierpi na bóle kręgosłupa piersiowego

Dotyczy to nie tylko pracowników biurowych. Również w fabrykach wiele czynności wykonuje się na siedząco, a około 40% takich miejsc pracy nie odpowiada normom. 80% chorób ma swoje podłoże w nieprawidłowości występującej w obrębie kręgosłupa.

Opracowano na podstawie: "Bóle i choroby kręgosłupa", Bernard A. Bäker, Peter Reisky